Murale w Łopuszce Wielkiej

październik 28, 2021 o godzinie 10:19 , Brak komentarzy

Murale w naszej wsi Łopuszka Wielka

W dniach 20 i 27 października 2021 r. stało się. Mamy w Łopuszce Wielkiej #mural (#deskal).

Tworzenie murala wzbudziło niemałe zainteresowanie mieszkańców #ŁopuszkaWielka.

Mural pięknie nam utworzył Arkadiusz Andrejkow pomysłodawca #CichyMemoriał. Dziękujemy Panie Arkadiuszu! 😍

Warte odnotowania jest i to, że jego realizacja stała się możliwa dzięki dofinansowaniu Podkarpackie 😍 na realizację projektu: "Więcej, niż murale. Cykl spotkań warsztatowych z regionalnym artystą, twórcą murali - Arkadiuszem Andrejkowem".

Taka ciekawostka: to już drugi mural w Miasto i Gmina Kańczuga realizowany w ramach SkarbyDziedzictwa.pl.

Pierwszy Mural przedstawia postać:

Scipio (Scipio del Campo, Scypio) Karol (1842–1912), hrabia, działacz gospodarczy, poseł na Sejm Krajowy. Był drugim z sześciorga dzieci Maurycego, porucznika kawalerii w powstaniu listopadowym, właściciela Łazisk w pow. mińskim, i Anieli z Jezierskich, bratankiem Jana Karola.

więcej informacji na ten temat na stronie:

http://lopuszka-wielka-i-medynia-kanczucka.mozello.pl/blog/params/post/2003589/

Drugi Mural jest upamiętnieniem o bohaterach z naszej wsi, ku

pamięci tragicznych wydarzeń z dnia 6 marca 1945roku, które rozegrały się w miejscowościach Łopuszka Wielka , Pantalowice i Rączyna. Rozstrzelani tam zostali niewinni ludzie tylko dlatego , że byli Polakami, że należeli do narodu, z którego hitlerowcy chcieli uczynić swoich niewolników. Starsi ludzie społeczeństwa wsi Łopuszka Wielka , których jest już mało pamiętają dobrze i opowiadają młodszym pokoleniom jak straszny był to dzień kiedy to z domów , z ulicy zabierano przypadkowych ludzi przeznaczając ich na rozstrzelanie w zamian za śmierć zdrajczyni narodu , konfidentki Anieli Bawor, która za zdradę działalności konspiracyjnej członków podziemia w nocy z 4 na 5 marca 1943 r. na podstawie wyroku Sądu Specjalnego została zastrzelona w domu rodzinnym przez grupę dywersyjną AK – pseudonim „Puchacz” . Ponadto mordu dokonano jeszcze w miejscowości Pantalowice , gdzie rozstrzelano 11 osób i w Rączynie gdzie stracono 18 osób.

http://lopuszka-wielka-i-medynia-kanczucka.mozello.pl/

Brak komentarzy

Pozostaw odpowiedź

Najnowsze wpisy

ŁOPUSZKA WIELKA

Sołtys - Wiktor Malik
Ludność: 1459 mieszkańców

W obrębie Pogórza Dynowskiego, na północny zachód od Przeworska w dolinie strumienia Łopuszanka, prawego dopływu Mleczki leży duża wieś - Łopuszka Wielka. Do końca XIX wieku należała ona do powiatu łańcuckiego, następnie przeworskiego, a w ostatnich latach do województwa przemyskiego. Zabudowania ciągną się szeregowo spod lasu do dawnego dworu, po obu stronach rzeki, która spływa ze stoków wzgórza lasu Rączyna na północ od Siedleczki.

Teren otoczony jest malowniczymi wzgórzami wysokości 260-394 m n.p.m. Z południowej strony ciągnie się wielki kompleks leśny, na zachód zaś szerokie bezleśne wzgórze zwane Działem Pantalowickim (326-324 m n.p.m.).

Na tamtejszych terenach wśród utworów geologicznych występuje alabaster. Jest do drobnokrystaliczna odmiana gipsu o śnieżnobiałej barwie. Wydobywanie tego cennego minerału rozpoczął w 1928 roku hr. Seipjo del Campo. Wydobyty alabaster na miejscu przerabiano na różnego rodzaju gips. W czasie II wojny kopalnia była zalana wodą, ponownie uruchomiona została w 1945 roku i z małymi przerwami eksploatowana była do niedawna. Kopalnia podlega Rzeszowskiemu Przedsiębiorstwu Produkcji Kruszywa i Usług Geologicznych „Kruszgeo" w Rzeszowie. W kopalni znajdują się dwa pionowe szyby, jeden do wyciągu wyrobu, drugi do zejścia dla górników. Umocowanie drabiny pozwalają zejść 50 m w głąb ziemi, na tej głębokości znajduje się poziom wydobycia. Alabaster występuje w postaci skupień bryłowych rozmieszczonych wśród czarnych łupków. Dawnie wyrabiano z niego gips dentystyczny, chirurgiczny i sztukatorski. Alabaster z tych terenów wydobywany był nawet dla potrzeb Zamku Królewskiego w Warszawie.

Zwiedzając Łopuszkę Wielką należy zwrócić uwagę na zachowanie resztki parku, dawnego dworu Ścipionów oraz na XIX - wieczną kapliczkę grobową tej rodziny, zaprojektowaną przez architekta Karola Stryjeńskiego.

Ciekawostką jest mocno bijące źródełko na skraju wioski wśród rozpadlin i mokradeł
w miejscu zwanym Migdas. Zgodnie z legendą istniał tu kiedyś gród. Miała go zniszczyć woda, która rozmyła wały i Tatarzy wykorzystując ten moment wdarli się do warowni. Źródełko powstało z łez chłopca uciekającego przed Tatarami, który chciał schronić się w grodzie, ale bramy zostały zamknięte.

Można jeszcze zobaczyć murowaną kapliczkę z XIX wieku znajdującą się po stronie cmentarza. Pomnik ofiar hitleryzmu wystawiony 19-stu mieszkańcom Łopuszki, którzy zginęli podczas pacyfikacji osady przez Niemców. Jak również małe jeziorko w zachodniej części wsi. Nazwane jest ono Świętym Jeziorem i ma związek z kultem pogańskich Słowian. Zbiornik ten posiada kulisty kształt, płaskie porosłe szuwarami brzegi, w pobliżu których nie rosną ani drzewa, ani krzewy.

Łopuszka Wielka graniczy od północy z Siedleczką, od północnego wschodu z Łopuszką Małą i Pantalowicami, od południowego wschodu z Rączyną. Gleba jest tam trudna do uprawy, grunty położone są na górzystym terenie, jedynie ziemie pofolwarczne są żyźniejsze i położone na równiejszym terenie.

Nazwę wsi wywodzą niektórzy od łopuchów, bo ten chwast chętnie się tu pleni. Taką genezę nazwy podaje Franciszek Młynek i Józef Bębenek. Inni wywodzą nazwę miejscowości od legendarnego Łopuszna, założyciela osady.

Murale w Łopuszce Wielkiej

Murale w naszej wsi Łopuszka Wielka

Brak komentarzy

Pozostaw odpowiedź

Stwórz swoją stronę internetową lub sklep internetowy z Mozello.